การแสวงหาที่ประเสริฐ



ภิกษุทั้งหลาย !
การแสวงหาที่ประเสริฐ เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย !
บุคคลบางคนในกรณีนี้

ตนเองมีความเกิดเป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความเกิดเป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่เกิด

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า



ตนเองมีความแก่เป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความแก่เป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่แก่

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า



ตนเองมีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่เจ็บไข้

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า



ตนเองมีความตายเป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความตายเป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่ตาย

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า



ตนเองมีความโศกเป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความโศกเป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่โศก

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า



ตนเองมีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา
ก็รู้จักโทษในสิ่งที่มีความเศร้าหมอง
โดยรอบด้านเป็นธรรมดา

แล้วแสวงหานิพพาน
อันเป็นธรรมไม่เศร้าหมองโดยรอบด้าน

เป็นธรรมเกษมจากโยคะ
ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า

ภิกษุทั้งหลาย !
นี้คือ การแสวงหาที่ประเสริฐ


( บาลี – มู. ม. ๑๒/๓๑๖/๓๑๕ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้


Create by buddha-quote.com