ลำดับการปฏิบัติเพื่ออรหัตตผล
ภิกษุทั้งหลาย !
เราย่อมไม่กล่าว การตั้งอยู่ในอรหัตตผล
ด้วยการกระทำเพียงอันดับแรกเท่านั้นแต่การตั้งอยู่ในอรหัตตผลนั้น
ย่อมมีได้ด้วยการศึกษาโดยลำดับ
ด้วยการกระทำโดยลำดับ
ด้วยการปฏิบัติโดยลำดับ…
ภิกษุทั้งหลาย !
ก็การตั้งอยู่ในอรหัตตผล ย่อมมีได้
ด้วยการศึกษาโดยลำดับ
ด้วยการกระทำโดยลำดับ
ด้วยการปฏิบัติโดยลำดับอย่างไรเล่า ?
ภิกษุทั้งหลาย !
กุลบุตรในกรณีนี้เกิดศรัทธาแล้ว
ย่อมเข้าไปหา…
เมื่อเข้าไปหา
ย่อมเข้าไปนั่งใกล้…
เมื่อเข้าไปนั่งใกล้
ย่อมเงี่ยโสตลง…
เมื่อเงี่ยโสตลงแล้ว
ย่อมได้ฟังซึ่งธรรม…
ครั้นได้ฟังธรรมแล้ว
ย่อมทรงจำธรรมนั้นไว้ ย่อมพิจารณา
เนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้แล้ว…
เมื่อพิจารณาเนื้อความอยู่
ธรรมทั้งหลายย่อมทนต่อการเพ่งพิสูจน์…
เมื่อธรรมทนต่อการเพ่งพิสูจน์ได้อยู่
ฉันทะย่อมเกิด…
เมื่อเกิดฉันทะแล้ว
ย่อมมีอุตสาหะ…
ครั้นมีอุตสาหะแล้ว
ย่อมไตร่ตรอง…
ครั้นไตร่ตรองแล้ว
ย่อมตั้งความเพียร…
เมื่อมีตนส่งไปแล้ว
ย่อมทำให้แจ้งชัด ซึ่งบรมสัจจะด้วยกาย
และย่อมเห็นแจ้งแทงตลอดบรมสัจจะนั้นด้วยปัญญา
( บาลี – ม. ม. ๑๓/๒๓๓-๒๓๔/๒๓๘ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้