ธรรมมีอุปการะมาก
แก่การบรรลุสัจจะ



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมมีอุปการะมากแก่การบรรลุสัจจะเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การบรรลุสัจจะ

ภารทวาชะ
ความเพียรมีอุปการะมากแก่การบรรลุสัจจะ

ถ้าไม่พึงตั้งความเพียร ก็ไม่พึงบรรลุสัจจะนี้ได้
แต่เพราะตั้งความเพียร จึงบรรลุสัจจะได้

ฉะนั้น
ความเพียรจึงมีอุปการะมากแก่การบรรลุสัจจะ



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมมีอุปการะมากแก่ความเพียรเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่ความเพียร

ภารทวาชะ
การพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )
มีอุปการะมากแก่ความเพียร

ถ้าไม่พึงพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )
ก็ตั้งความเพียรนี้ไม่ได้

แต่เพราะพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )
จึงตั้งความเพียรได้

ฉะนั้น
การพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )
จึงมีอุปการะมากแก่ความเพียร



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่การพิจารณาหาความสมดุลเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมาก
แก่การพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )

ภารทวาชะ
ความอุตสาหะเป็นธรรมมีอุปการะมาก
แก่พิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )

ถ้าไม่พึงอุตสาหะ
ก็พิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม ) ไม่ได้

แต่เพราะอุตสาหะ
จึงพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม ) ได้

ฉะนั้น
ความอุตสาหะจึงมีอุปการะมาก
แก่การพิจารณาหาความสมดุล ( แห่งธรรม )



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่ความอุตสาหะเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่ความอุตสาหะ

ภารทวาชะ
ฉันทะมีอุปการะมากแก่ความอุตสาหะ

ถ้าไม่มีฉันทะ ก็อุตสาหะไม่ได้
แต่เพราะมีฉันทะ จึงอุตสาหะ

ฉะนั้น
ฉันทะจึงมีอุปการะมากแก่ความอุตสาหะ



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมากแก่ฉันทะเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่ฉันทะ

ภารทวาชะ
ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ
มีอุปการะมากแก่ฉันทะ

ถ้าธรรมทั้งหลายทนไม่ได้ต่อการเพ่งพินิจ
ฉันทะก็ไม่เกิด

แต่เพราะธรรมทั้งหลายที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ
ฉันทะจึงเกิด

ฉะนั้น
ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ
จึงมีอุปการะมากแก่ฉันทะ



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ

ภารทวาชะ
การใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )
มีอุปการะมากแก่ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ

ถ้าไม่พึงใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม ) นั้น
ธรรมทั้งหลายก็ไม่ทนต่อการเพ่งพินิจ

แต่เพราะใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )
ธรรมทั้งหลายจึงทนต่อการเพ่งพินิจ

ฉะนั้น
การใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )
จึงมีอุปการะมากแก่ธรรมที่ทนได้ต่อการเพ่งพินิจ



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่การใคร่ครวญเนื้อความเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่การใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )

ภารทวาชะ
การทรงจำธรรมไว้มีอุปการะมาก
แก่การใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )

ถ้าไม่พึงทรงจำธรรมนั้น
ก็ใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม ) นี้ไม่ได้

แต่เพราะทรงจำธรรมไว้
จึงใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม ) ได้

ฉะนั้น
การทรงจำธรรมไว้จึงมีอุปการะมาก
แก่การใคร่ครวญเนื้อความ ( แห่งธรรม )



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมมีอุปการะมาก
แก่การทรงจำธรรมเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การทรงจำธรรม

ภารทวาชะ
การฟังธรรมมีอุปการะมากแก่การทรงจำธรรม

ถ้าไม่พึงฟังธรรม ก็ทรงจำธรรมนี้ไม่ได้
แต่เพราะฟังธรรม จึงทรงจำธรรมไว้ได้

ฉะนั้น
การฟังธรรมจึงมีอุปการะมาก
แก่การทรงจำธรรม



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมากแก่การฟังธรรมเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การฟังธรรม

ภารทวาชะ
การเงี่ยโสตลงมีอุปการะมากแก่การฟังธรรม

ถ้าไม่พึงเงี่ยโสตลง ก็ฟังธรรมนี้ไม่ได้
แต่เพราะเงี่ยโสตลง จึงฟังธรรมได้

ฉะนั้น
การเงี่ยโสตลงจึงมีอุปการะมาก
แก่การฟังธรรม



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมากแก่การเงี่ยโสตลงเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การเงี่ยโสตลง

ภารทวาชะ
การเข้าไปนั่งใกล้มีอุปการะมากแก่การเงี่ยโสตลง

ถ้าไม่พึงเข้าไปนั่งใกล้ ก็เงี่ยโสตลงไม่ได้
แต่เพราะเข้าไปนั่งใกล้ จึงเงี่ยโสตลง

ฉะนั้น
การเข้าไปนั่งใกล้จึงมีอุปการะมาก
แก่การเงี่ยโสตลง



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่การเข้าไปนั่งใกล้เป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การเข้าไปนั่งใกล้

ภารทวาชะ
การเข้าไปหามีอุปการะมากแก่การเข้าไปนั่งใกล้

ถ้าไม่พึงเข้าไปหา ก็นั่งใกล้ไม่ได้
แต่เพราะเข้าไปหา จึงนั่งใกล้

ฉะนั้น
การเข้าไปหาจึงมีอุปการะมาก
แก่การเข้าไปนั่งใกล้



ท่านพระโคดม
ก็ธรรมที่มีอุปการะมาก
แก่การเข้าไปหาเป็นอย่างไร

ข้าพเจ้าขอทูลถามท่านพระโคดม
ถึงธรรมมีอุปการะมากแก่การเข้าไปหา

ภารทวาชะ
ศรัทธามีอุปการะมากแก่การเข้าไปหา

ถ้าศรัทธาไม่เกิด ก็ไม่พึงเข้าไปหา
แต่เพราะเกิดศรัทธา จึงเข้าไปหา

ฉะนั้น
ศรัทธาจึงมีอุปการะมากแก่การเข้าไปหา


( บาลี – ม. ม. ๑๓/๖๐๖-๖๐๘/๖๕๙ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้


Create by buddha-quote.com