ต้องท่องเที่ยวมาแล้ว
เพราะไม่รู้อริยสัจสี่
ภิกษุทั้งหลาย !
เพราะไม่รู้ถึง
เพราะไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจสี่อย่างเราและพวกเธอทั้งหลาย
จึงท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ
ตลอดกาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้…
ภิกษุทั้งหลาย !
เพราะไม่รู้ถึง
เพราะไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจสี่อย่างสี่อย่างเหล่าไหนเล่า ?
สี่อย่าง คือ
อริยสัจ คือ ทุกข์อริยสัจ คือ
เหตุให้เกิดทุกข์อริยสัจ คือ
ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์อริยสัจ คือ
ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์…
ภิกษุทั้งหลาย !
เพราะไม่รู้ถึง เพราะไม่แทงตลอดซึ่ง
อริยสัจสี่ประการเหล่านี้แลเราและพวกเธอทั้งหลาย
จึงได้ท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ
ตลอดกาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้
( บาลี – มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๔๑/๑๖๙๘ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้