ทรงพระนามว่าอรหันตสัมมาสัมพุทธะ
เพราะได้ตรัสรู้อริยสัจสี่
ภิกษุทั้งหลาย !
ความจริงอันประเสริฐสี่อย่างเหล่านี้สี่อย่างเหล่าไหนเล่า ?
สี่อย่าง คือ
ความจริงอันประเสริฐ คือ ความทุกข์ความจริงอันประเสริฐ
คือ เหตุให้เกิดทุกข์ความจริงอันประเสริฐ
คือ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์และความจริงอันประเสริฐ
คือ ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์นี้แล ความจริงอันประเสริฐสี่อย่าง
ภิกษุทั้งหลาย !
เพราะได้ตรัสรู้ตามเป็นจริง
ซึ่งความจริงอันประเสริฐสี่อย่างเหล่านี้ตถาคตจึงมีนามอันบัณฑิตกล่าวว่า
อรหันตสัมมาสัมพุทธะ…
ภิกษุทั้งหลาย !
เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้พวกเธอพึงทำความเพียร
เพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า นี้เป็นทุกข์นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์
นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์
และนี้เป็นทางดำเนิน
ให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ดังนี้เถิด
( บาลี – มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๔๓/๑๗๐๓ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้