หลังปรินิพพาน เทวดาและมนุษย์
จะไม่เห็นตถาคตอีก
ภิกษุทั้งหลาย !
กายของตถาคตนี้
มีตัณหาอันเป็นเครื่องนำไปหาภพ
ถูกตถาคตถอนขึ้นเสียได้แล้ว ดำรงอยู่กายนี้ยังดำรงอยู่เพียงใด
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ยังคงได้เห็นตถาคตนั้น อยู่เพียงนั้นเพราะการทำลายแห่งกาย
หลังจากการควบคุมกันอยู่ได้ของชีวิต
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
จักไม่เห็นตถาคตนั้นเลย
ภิกษุทั้งหลาย !
เมื่อขั้วพวงมะม่วงขาดแล้ว
มะม่วงทั้งหลายเหล่าใด
ที่เนื่องขั้วเดียวกัน
มะม่วงเหล่านั้นทั้งหมด
ย่อมเป็นของตกตามไปด้วยกันนี้ ฉันใด…
ภิกษุทั้งหลาย !
กายของตถาคต ก็ฉันนั้น
กายของตถาคตมีตัณหา
อันเป็นเครื่องนำไปหาภพ
ถูกตถาคตถอนขึ้นเสียได้แล้ว ดำรงอยู่กายนี้ดำรงอยู่เพียงใด
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ยังคงเห็นตถาคต อยู่ชั่วเวลาเท่านั้นเพราะการทำลายแห่งกาย
หลังจากการควบคุมกันอยู่ได้ของชีวิต
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
จักไม่เห็นตถาคตเลย
( บาลี – สี. ที. ๐๙/๕๗-๖๐/๙๐ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้