สัตว์ - ผู้ข้องติดในขันธ์ทั้งห้า
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
ที่เรียกกันว่า สัตว์ สัตว์ ดังนี้
อันว่าสัตว์มีได้ ด้วยเหตุเพียงไรเล่า ?ราธะ !
( ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความอยาก )
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
ใด ๆ มีอยู่ในรูปเพราะการติดแล้ว ข้องแล้วในรูปนั้น
เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่าสัตว์ ดังนี้…
ราธะ !
( ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความอยาก )
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
ใด ๆ มีอยู่ในเวทนาเพราะการติดแล้ว ข้องแล้วในเวทนานั้น
เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่าสัตว์ ดังนี้…
ราธะ !
( ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความอยาก )
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
ใด ๆ มีอยู่ในสัญญาเพราะการติดแล้ว ข้องแล้วในสัญญานั้น
เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่าสัตว์ ดังนี้…
ราธะ !
( ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความอยาก )
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
ใด ๆ มีอยู่ในสังขารทั้งหลายเพราะการติดแล้ว ข้องแล้วในสังขารทั้งหลายนั้น
เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่าสัตว์ ดังนี้…
ราธะ !
( ความพอใจ ความกำหนัด ความเพลิน ความอยาก )
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
ใด ๆ มีอยู่ในวิญญาณเพราะการติดแล้ว ข้องแล้วในวิญญาณนั้น
เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่าสัตว์ ดังนี้
( บาลี – ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๓๒-๒๓๓/๓๖๗ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้