สฬายตนะ
ภิกษุทั้งหลาย !
ก็ สฬายตนะ เป็นอย่างไรเล่า ?จักขุวายตนะ
โสตายตนะ
ฆานายตนะ
ชิวหายตนะ
กายายตนะ
มนายตนะภิกษุทั้งหลาย !
นี้เรียกว่า สฬายตนะ
ความก่อขึ้นพร้อมแห่งสฬายตนะ ย่อมมี
เพราะความก่อขึ้นพร้อมแห่งนามรูปความดับไม่เหลือแห่งสฬายตนะ ย่อมมี
เพราะความดับไม่เหลือแห่งนามรูปมรรคอันประกอบด้วย
องค์แปดอันประเสริฐนั่นเองเป็นปฏิปทาให้ถึงซึ่ง
ความดับไม่เหลือแห่งสฬายตนะได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ
( สัมมาทิฏฐิ )
ความเห็นชอบ( สัมมาสังกัปปะ )
ความดำริชอบ( สัมมาวาจา )
วาจาชอบ( สัมมากัมมันตะ )
การงานชอบ( สัมมาอาชีวะ )
อาชีวะชอบ( สัมมาวายามะ )
ความเพียรชอบ( สัมมาสติ )
ความระลึกชอบ( สัมมาสมาธิ )
ความตั้งใจมั่นชอบ
( บาลี – นิทาน. สํ. ๑๖/๕๐-๕๑/๘๙ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้