ภิกษุทั้งหลาย
เพราะฉะนั้นในเรื่องนี้
พวกเธอทั้งหลาย
อย่าได้เที่ยวไปในวิสัยอื่น ซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไป
เมื่อพวกเธอเที่ยวไปในวิสัยอื่น ซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไป
มารจักได้ช่อง มารจักได้โอกาส

ก็วิสัยอื่นซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุ
คืออะไรเล่า

คือ กามคุณ ๕

กามคุณ ๕ อย่างอะไรบ้าง คือ

รูปที่เห็นด้วยตา
ซึ่งเป็นที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าชอบใจ
เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ

…

เสียงที่ได้ยินด้วยหู
ซึ่งเป็นที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าชอบใจ
เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ

…

กลิ่นที่รู้สึกด้วยจมูก
ซึ่งเป็นที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าชอบใจ
เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ

…

รสที่รู้สึกด้วยลิ้น
ซึ่งเป็นที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าชอบใจ
เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ

…

และโผฏฐัพพะ
ที่รู้สึกด้วยการสัมผัสทางกาย
ซึ่งเป็นที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าชอบใจ
เป็นสิ่งที่ยั่วยวนชวนให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ

…

ภิกษุทั้งหลาย นี้แล
เป็นวิสัยอื่นซึ่งมิใช่วิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุ

---

ภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงเที่ยวไปในที่ที่ควรเที่ยวไป
ซึ่งเป็นวิสัยแห่งบิดาตนเถิด
เมื่อเธอทั้งหลายเที่ยวไปในที่ที่ควรเที่ยวไป
ซึ่งเป็นวิสัยแห่งบิดาตน
มารจักไม่ได้ช่อง มารจักไม่ได้โอกาส

ก็ที่ที่ควรเที่ยวไป
ซึ่งเป็นวิสัยแห่งบิดาตน คืออะไร

คือ สติปัฏฐาน ๔

สติปัฏฐาน ๔ อะไรบ้าง คือ

ภิกษุในกรณีนี้
ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ
กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย

…

ย่อมพิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลายอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ
กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย

…

ย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ
กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย

…

ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ
กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย

…

ภิกษุทั้งหลาย
นี้คือที่ที่ควรเที่ยวไป
ซึ่งเป็นวิสัยแห่งบิดาตนของภิกษุ

---

( บาลี – มหาวาร. สํ. ๑๙/๑๙๗-๑๙๘/๖๙๙-๗๐๐ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้