อวิชชาของผู้ถึงซึ่งอวิชชา



ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !

ที่เรียกกันว่า อวิชชา อวิชชา ดังนี้นั้นเป็นอย่างไร ?

และด้วยเหตุเพียงเท่าไร
บุคคลจึงชื่อว่า
เป็นผู้ถึงซึ่งอวิชชา 

ภิกษุทั้งหลาย !
ในกรณีนี้ ปุถุชนผู้ไม่มีการสดับ

ไม่รู้ชัดแจ้งตามเป็นจริงซึ่ง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
อันมีความก่อขึ้นเป็นธรรมดา

ว่าเป็นสิ่งที่มีความก่อขึ้นเป็นธรรมดา ดังนี้

ไม่รู้ชัดแจ้งตามเป็นจริงซึ่ง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
อันมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

ว่าเป็นสิ่งที่มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ดังนี้

ไม่รู้ชัดแจ้งตามเป็นจริงซึ่ง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
อันมีทั้งความก่อขึ้นและความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

ว่าเป็นสิ่งที่มีความก่อขึ้น
และความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ดังนี้

ภิกษุทั้งหลาย !
ความไม่รู้นี้เราเรียกว่า อวิชชา

และบุคคลชื่อว่าเป็นผู้ถึงซึ่งอวิชชา
ย่อมมีได้ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล


( บาลี – ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๐๙/๓๒๐ )
เทียบเคียงพระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ กดที่นี้


Create by buddha-quote.com