ความรู้สึกที่ถึงกับทำให้ออกผนวช
มีความเพลิน คือมีอุปาทาน
ที่สุดแห่งทุกข์
ไม่สามารถจะบรรลุผลได้ด้วยเหตุปัจจัยที่ผิด
บาปกรรมอย่างเดียวกันแต่รับวิบากกรรมต่างกัน
สิ่ง ๆ นั้นมีอยู่ความรอดออกไปได้จึงปรากฏ
ยึดถือกายเป็นตัวตนยังดีกว่ายึดถือจิตเป็นตัวตน