พระสูตร
June 2023
May 2023
April 2023
- คุณธรรมของผู้ต่ำกว่าโสตปัตติมรรค และเป็นเหตุให้ไม่ไปสู่อบายในชาตินั้น
- อินทรีย์ ๕ ( นัยที่ ๒ )
- จะรู้ว่าใครเป็นอย่างไร ต้องอาศัยเวลา
- อนุสัย ๓ และเหตุเกิด
- ความมุ่งหมายของคนผู้เป็นศัตรูกัน ๗ ประการ ( โทษของความโกรธ )
March 2023
- โรคทางกาย กับ โรคทางใจ
- กาลามสูตร ( ฝ่ายกุศล )
- กาลามสูตร ( ฝ่ายอกุศล )
- วิธีปฏิบัติทางจิต เมื่อถูกติเตียนหรือถูกทำร้ายร่างกาย
February 2023
January 2023
December 2022
- ความเพียรสามารถทำได้ทุกอิริยาบถ ( ๒ )
- เพียรละอกุศลแข่งกับความตาย
- ทรงต่างจากเทวดาและมนุษย์
- ไม่เป็นการสมควรแก่เรา
November 2022
- วิบากของผู้ทุศีล ( อย่างเบา )
- การเกี่ยวข้องกันของนักบวชกับคฤหัสถ์
- ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเบาใจ ๔ ประการ ( สอนธรรมะฆราวาสที่ใกล้เสียชีวิต )
October 2022
- ความต่างระหว่าง พระโสดาบันกับพระอรหันต์ ( ๒ )
- ความต่างระหว่าง พระโสดาบันกับพระอรหันต์ ( ๑ )
- อานิสงส์การฟังธรรมโดยกาลอันควร
September 2022
- ธรรมะของผู้สูงอายุ
- นิพพานของคนตาบอด
- ธรรมทั้งหลายทั้งปวง มีนิพพานเป็นที่สุด
- ความร้อนอื่นที่ใหญ่หลวงกว่า น่ากลัวกว่านรก
August 2022
July 2022
- ทางแห่งความหมดจด
- ที่ที่ไม่มีโศก ไม่มีธุลี ไม่มีความคับแค้น
- เห็นอัสสาทะ เห็นอาทีนวะ ในธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งสัญโญชน์
- การวางจิตเมื่อให้ทาน
June 2022
- สัญญา ๑๐ ประการ
- พระโสดาบันมีญาณหยั่งรู้เหตุให้เกิดขึ้นและเหตุให้ดับไปของโลก
- ฐานะที่เป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ( พระโสดาบัน ) นัยที่สาม
- ธรรมย่อมไหลไปสู่ธรรม
May 2022
- ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เว้นขาดจากการทำเดรัจฉานวิชา
- ธรรมมีอุปการะมากแก่การบรรลุสัจจะ
- ความพยายามที่มีผล ความเพียรที่มีผล
- ความแตกต่างของอกุศลมูล ราคะ โทสะ โมหะ
April 2022
- ความต่างกันระหว่างผู้ให้ทานและผู้ไม่ให้ทาน
- จิตเปลี่ยนแปลงได้เร็ว
- วินิจฉัยกรรม
- บุคคลเปรียบด้วยรอยขีด ๓ ประเภท
- ตถาคตย่อมแสดงธรรมโดยทางสายกลาง
March 2022
- ผล ๘ ประการของความเป็นโสดาบัน
- วิญญาณ ไม่ใช่สิ่งที่ท่องเที่ยวไป
- อานิสงส์การเจริญเมตตา
- เปรียบสิ่งที่ตรัสรู้มีมากเหมือนใบไม้บนต้น
February 2022
- ท่อนไม้ที่ลอยออกไปได้ถึงทะเล
- ธรรมที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ในปัจจุบัน และสัมปรายะ
- เพราะแตกสลาย จึงได้ชื่อว่าโลก
- เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละคติ ๕
January 2022
- ลักษณะของผู้ไม่ตั้งจิตในกายคตาสติ
- ลักษณะของผู้ตั้งจิตในกายคตาสติ
- เข้าใจเขา เข้าใจเรา
- กำลังของเสขบุคคล ๕ ประการ
- ลักษณะสิ่งที่เป็นอนัตตา
December 2021
November 2021
October 2021
- ผู้รักตัวเอง ไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น
- พึ่งตน พึ่งธรรม
- ธรรมที่ควรกำหนดรู้ ควรละ ควรทำให้เจริญ ควรทำให้แจ้ง ( นัยที่ ๒ )
January 2018
December 2017
- เจริญสมาธิแล้ว จักรู้ได้ตามเป็นจริง
- สักกายะ
- ปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นของวิญญาณ
- ขันธ์ห้าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
- ขันธ์ห้า และอุปาทานขันธ์ห้า
November 2017
- อุปาทานกับอุปาทานขันธ์ มิใช่อันเดียวกัน
- อุปาทานและที่ตั้งแห่งอุปาทาน ( อายตนะ )
- อุปาทานและที่ตั้งแห่งอุปาทาน ( ขันธ์ห้า )
October 2017
- ทรงแสดงธรรม เพราะเห็นความจำเป็นของสัตว์บางพวก
- หลังปรินิพพาน เทวดาและมนุษย์จะไม่เห็นตถาคตอีก
- ไม่ทรงมีความลับ ที่ต้องให้ใครช่วยปกปิด
September 2017
- ลำดับการปฏิบัติเพื่ออรหัตตผล
- สัญโญชน์และที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ ( อายตนะ )
- สัญโญชน์และที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ ( ขันธ์ห้า )
- ความเป็นทุกข์สามลักษณะ
August 2017
- สิ่งที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย เห็นว่าเป็นความสุข
- เหตุแห่งการเกิดในครรภ์ เหตุแห่งการดำรงอยู่ของชีวิต
- อานิสงส์แห่งอานาปานสติเจ็ดประการ
- การพูดที่ไม่เป็นประโยชน์
- ความเกิดและความดับแห่งโลก
- จงตั้งความเพียรแต่พอดี
- อบรมจิตเสมอด้วยธาตุห้า
June 2017
May 2017
May 2016
April 2016
March 2016
February 2016
June 2015
April 2015
- ความรู้สึกของบุถุชน ไขว้กันอยู่เสมอต่อหลักแห่งอริยสัจ
- ความสะดุ้งหวาดเสียวเพราะอุปาทาน
- การทำความเพียรแข่งกับอนาคตภัย
March 2015
- เวทนาใด ๆ ก็ตาม เวทนานั้น ๆ ประมวลลงในความทุกข์
- อริยญายธรรม
- เหตุที่สัตว์บางพวกกลัวตาย บางพวกไม่กลัวตาย
- สังขตลักษณะและอสังขตลักษณะ
February 2015
January 2015
- สิ่งที่ใคร ๆ ในโลกไม่ได้ตามปราถนา
- บุคคลที่มีกายมิได้อบรม มีจิตมิได้อบรม
- การอยู่อย่างมีเพื่อนสอง
- อินทรีย์ภาวนาชั้นเลิศ
August 2014
July 2014
- ธรรมที่มีตัณหาเป็นมูลเหตุ
- ตถาคตเป็นเพียงผู้บอกทาง
- เทวทูตทั้งห้ากับความทุกข์ในนรก
- ผู้ใดไม่มีสิ่งที่รัก ผู้นั้นก็ไม่มีทุกข์
June 2014
- มาร
- ผู้ไม่ประมาทในความตายอย่างแท้จริง
- การสวดวิงวอนสรรเสริญ ให้พร ทำแล้วไม่เกิดผล
- ถ้าเหตุแห่งการอ้อนวอนเป็นจริงได้ ในโลกนี้ใครจะพึงเสื่อมจากอะไร
May 2014
- นิพพาน
- ผู้ใดไม่เพลิดเพลินอยู่ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ผู้นั้นย่อมหลุดพ้นไปได้จากทุกข์
- ผู้ใดเพลิดเพลินอยู่ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ผู้นั้นย่อมไม่หลุดพ้นไปได้จากทุกข์
- ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งการขูดเกลา
- ให้ใช้ธรรมวินัยเป็นศาสดา
- อานาปานสติ - วิหารธรรมของตถาคต
- กรรมเก่า กรรมใหม่
- การทำกรรมทางใดมีโทษมากที่สุด
- น้ำตาที่เคยหลั่งไหล
- การแสวงหาที่ประเสริฐ
- การให้ผลของกรรม
March 2014
- ผู้ที่ไม่เคยเกี่ยวข้องกันหาได้ยาก
- ผู้มีจิตหลุดพ้นตายแล้วสูญหรือ
- บุรุษอาชาไนยผู้เจริญสี่จำพวก
- อาหารของวิชชา
- อาหารของอวิชชา
- ละความเพลิน จิตหลุดพ้น
February 2014
- ความรู้สึกที่ถึงกับทำให้ออกผนวช
- มีความเพลิน คือมีอุปาทาน
- ที่สุดแห่งทุกข์
- ไม่สามารถจะบรรลุผลได้ด้วยเหตุปัจจัยที่ผิด
- บาปกรรมอย่างเดียวกันแต่รับวิบากกรรมต่างกัน
- สิ่ง ๆ นั้นมีอยู่ ความรอดออกไปได้จึงปรากฏ
- ยึดถือกายเป็นตัวตน ยังดีกว่ายึดถือจิตเป็นตัวตน
January 2014
- เหตุให้มนุษย์เกิดมาแตกต่างกัน
- ที่ตั้งอยู่ของวิญญาณ
- ความเกิดขึ้นแห่งภพใหม่
- ความมีขึ้นแห่งภพ
- เครื่องนำไปสู่ภพ
- ความมีขึ้นแห่งภพ แม้มีอยู่ชั่วขณะก็น่ารังเกียจ
- ตัณหา คือเชื้อแห่งการเกิด
- อย่ายึดถือติดแน่นในธรรม แต่จงใช้แค่เป็นเครื่องมือ
- ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา
- มนุษย์เป็นอันมากได้ยึดถือเอาที่พึ่งผิด ๆ
- การปรินิพพานของตถาคต
December 2013
- ผลแห่งทาน
- ธรรมสี่ประการย่อมเป็นไปเพื่อให้ได้ ธรรมสี่ประการ
- การตอบแทนคุณมารดาบิดาอย่างสูงสุด
- เห็นซึ่งกรรมนั้นตามที่เป็นจริง
- รายละเอียดที่ควรทราบเกี่ยวกับเรื่องกรรม
- อนิจเจทุกขสัญญา
- บทอธิษฐานจิตเพื่อทำความเพียร
- ความพอใจเป็นเหตุเกิดแห่งทุกข์
- เหตุแห่งการเกิดทุกข์
- ระดับต่าง ๆ แห่งบุคคลผู้ถอนตัวขึ้นจากทุกข์
- บุคคลที่มีเชื้อเหลือเก้าจำพวก
- กิจของภิกษุ
November 2013
- ทรงสอนเฉพาะเรื่องทุกข์และความดับสนิทของทุกข์
- สังขารทั้งหลาย
- วิญญาณ
- นามรูป
- สฬายตนะ
- ผัสสะ
- เวทนา
- ตัณหา
- อุปาทาน
- ภพ
- ชาติ
- ชรา - มรณะ
- ธาตุสี่
- นิสสรณะของรูป
- อาทีนวะของรูป
- อัสสาทะของรูป
- อัสสาทะ อาทีนวะ และนิสสรณะ ( รูป )
- เพราะไม่รู้อริยสัจสี่จึงต้องท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏ
- ความดับของอายตนะ คือ ความดับของทุกข์
- ความดับของขันธ์ห้า คือ ความดับของทุกข์
- วิญญาณ
October 2013
- สังขาร
- สัญญา
- เวทนา
- รูป
- ความดับ
- สัตว์ - ผู้ข้องติดในขันธ์ทั้งห้า
- สติและสัมปชัญญะ
- ธรรมเป็นส่วนแห่งวิชชา
- อวิชชาของผู้ถึงซึ่งอวิชชา
- พอรู้อริยสัจสี่ทุกข์เหลือน้อย
- อริยสัจสี่เป็นสิ่งที่คงที่
- สิ่งที่ทรงนำมาสอนก็เฉพาะเรื่องความพ้นทุกข์
- อวิชชาและวิชชา
- สงเคราะห์ผู้อื่นด้วยการให้รู้อริยสัจสี่
- การพ้นทุกข์โดยไม่รู้อริยสัจสี่นั้นเป็นไปไม่ได้
- พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตรัสรู้อริยสัจสี่
- ทรงพระนามว่าอรหันตสัมมาสัมพุทธะ เพราะได้ตรัสรู้อริยสัจสี่
- โอกาสในการเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก
- สัตว์เกิดกลับมาเป็นมนุษย์มีน้อย เพราะไม่รู้อริยสัจ
- ต้องท่องเที่ยวมาแล้ว เพราะไม่รู้อริยสัจสี่
- อริยมรรคมีองค์แปด
- อริยสัจสี่ - ปฏิจจสมุปบาท